დაგვეთანხმებით, ეს პატარა ჩანახატი სიტყვების ნამდვილი მუსიკაა. *** *** ***
მანჩო ფეტვიაშვილი,
IV კლასის მოსწავლე.
თოვის მოლოდინში
ზამთარი რახანია ჩამოდგა. ერთი-ორჯერ თოვაც დააპირა, მაგრამ თოვლჭყაპად იქცა. მე ველი თოვლს. მიყვარს ის, რადგან მას მოჰყვება ახალი წელი. ნეტავ ყოველ ახალ წელსაც მოსდევდეს თოვლი. ძალიან ცივა, ქარი ქრის და ჭირხლმა მოხატა ფანჯრები. ნისლიც არის, ძლივს ვხედავ არემარეს, მაგრამ მაინც ძალიან ლამაზია. ეგაა,, ხეებს სამოსი შემოეძარცვათ. ნეტავ არ სცივათ? როგორ მეცოდებიან!!! ლამის საბანი გადავაფარო. რა ვქნა, ხეო,ასეთია ჩვენი სამყარო და ასეთია თქვენი სიცოცხლე. ჩვენ კი თქვენთან ერთად თოვლს ველოდებით. თქვენ თეთრ საბნებში გაეხვევით, მე და ჩემი დაიკო კი ბევრს ვიგუნდავებთ. მოემზადეთ, მალე გათოვდება!!!
